Dobra pierwsza warstwa, jest kluczowa dla udanego wydruku. Jest to również jedna z najczęstszych przyczyn nieudanych wydruków w przypadku osób zaczynających swoją przygodę z drukiem 3D.
Aby pierwsza warstwa była udana, stół musi być ustawiony równolegle do płaszczyzny, po której porusza się dysza w osiach X i Y, a jej odległość od stołu musi wynosić ok. 0.1mm.
• Jeśli odległośc dyszy od stołu będzie zbyt duża – filament nie będzie wystarczająco ściśnięty między dyszą, a stołem. W ekstremalnych sytuacjach, będzie wytłaczany w powietrzu. Na skutek czego, wydruk odklei się od stołu i będzie do wyrzucenia.
• Jeśli odległość dyszy od stołu będzie zbyt mała – wytłaczany filament nie będzie miał wystarczającej ilości miejsca, aby przybrać właściwy kształt, będzie zbyt ściśnięty i zacznie wychodzić na boki. W krytycznych przypadkach, ekstruder nie będzie w stanie wypchnąć filamentu przez dyszę, zacznie „przeskakiwać” (gubić kroki) lub radełko będzie się ślizgać.
Sposoby poziomowanie stołu
W zależności od drukarki, z którą mamy do czynienia, procedura poziomowania stołu może przebiegać całkowicie manualnie lub z zastosowaniem tzw. automatycznego poziomowania stołu.
• Manualne poziomowanie stołu – opiera się na ustawianiu dyszy w poszczególnych narożnikach stołu i kręcąc pokrętłem pod stołem do poziomowania, ustawiamy właściwy poziom i odległość.
• Manualne poziomowanie stołu z wykorzystaniem siatki (manual mesh bed leveling) – funkcja ta musi być włączona w firmware drukarki. Pozwala ręcznie stworzyć siatkę naszego stołu, którą drukarka wykorzystuje do kompensacji nierówności podczas druku pierwszych warstw.
• Automatyczne poziomowanie stołu (Auto Bed Leveling – ABL) – wykorzystuje dodatkowy czujnik np. BLtouch, EZABL, czujnik indukcyjny, który dokonuje pomiaru poziomu stołu tworząc siatkę (mesh), która wykorzystywana jest tak, jak w przypadku manual mesh bed leveling.
Manualne poziomowanie stołu
Istnieje wiele dostępnytch technik ręcznego poziomowania stołu, my natomiast zastosujemy najpopularnijeszą, wykorzystującą kartkę papieru (możemy wykorzystać szczelinomierz 0.1mm jednak pamiętajmy, że nie może byc tłusty, gdyż to zanieczyści powierzchnie stołu).
• Włącz drukarkę, nagrzej stół do temperatury roboczej. Nagrzanie dyszy jest opcjonalne, można ją podgrzać do temperatrury niższej niż temperatura druku, ponieważ wyciekający filament bedzie nam przeszkadzał.
• W interfejsie drukarki wybierz Auto home i poczekaj, aż drukarka „wyzeruje” wszystkie swoje osie, a następnie kliknij Disable steppers w zakładce Prepare, to pozwoli nam poruszać ręcznie głowicą w osiach X oraz Y, nie dotykamy natomiast osi Z.
• Ręcznie ustawiamy naszą dyszę w jednym z narożników stołu. Na stole kładziemy zwykłą kartkę papieru (przyjmuje się, że kartka ma ok. 0.1mm grubości). Pokrętłem zbliżamy dany narożnik do dyszy, do momentu, aż ruszając kartką paieru pomiedzy stołem, a dysza będziemy czuli lekki opór. Czynność tą powtarzamy w pozostałych 3 narożnikach, a następnie procedurę wykonujemy ponownie dla wszystkich rogów, tak długo, aż w każdym punkcie, wyczuwalny bedzie lekki opór papieru, bez konieczności dodatkowej regulacji.
Dostępne są, też modele kalibracyjne do poziomowania stołu (model do pobrania). W tym przypadku przygotowujemy model do druku (jak przygotować plik do druku), włączamy wydruk na drukarce, którą chcemy skalibrować, a gdy ta drukuje pierwszą warstwe w danym narożniku, my kręcąc pokrętłem pod stołem regulujemy odległośc dyszy „na żywo”, aż do uzyskania idealnej pierwszej warstwy. Jednak przed zastosowaniem tej metody, zalecamy przeprowadzić wstepna kalibrację „na papier” opisaną wyżej.
Manualne poziomowanie stołu z wykorzystaniem siatki (manual mesh bed leveling)
Funkcja musi byc włączona w firmware podczas kompilacji Marlina, więcej informacji znajdziesz w dziale dla średnio- zaawansowanych.
Ta metoda jest niezastąpiona, jesli nasz stół nie jest idealnie płaski i mimo idealnie ustawionego poziomu podczas poziomowania ręcznego nadal, w niektórych miejscach pierwsza warstwa nie jest idealna.
• Nagrzewamy stół i dyszę tak samo jak przy ręcznym poziomowaniu stołu.
• W ustawieniach naszej drukarki wchodzimy w Bed leveling, a następnie klikamy Level bed. Drukarka automatycznie zrobi Auto home, a następnie będzie czekać na potwierdzenie z naszej strony. Przyciskamy Click to begin.
• W zależności od ilości punktów pomiarowych na ekranie pojawi się informacja 1/xx, a głowica drukarki przesunie sie w miejsce pierwszego pomiaru. Pomiędzy dyszę, a stół wsuwamy kawałek papieru (lub szczelinomierz) i sprawdzamy, czy odległość jest właściwa tak samo jak przy poziomowaniu ręcznym. W przypadku, gdy musimy dokonac korekty, robimy to poprzez przekręcenie gałki sterującej (w lewo wartości ujemne „-” – dysza bliżej stołu, w prawo wartości dodatnie „+” – dysza dalej od stołu). Następnie klikamy gałkę, głowica przesunie się w kolejny punkt, a my powtarzamy regulację odlegości. Kontynuujemy tak długo, aż ustawimy odpowiednią odległość dla wszystkich punktów pomiarowych.
• Po zakończeniu poziomowania ważne jest, aby w zakładce Bed leveling, wybrać i kliknąć opcje Store w celu zapisania utworzonej siatki.
• Aby utworzona siatka była wczytywana przed każdym drukiem (komenda G28 – Auto home, resetuje ustawienia poziomowania, jeśli funkcja nie jest wyłączona w firmware) w „Start Gcode” w slicerze po komendzie G28 należy dodać linijkę: M420 S w celu włączenia poziomowania ponownie.
Automatyczne poziomowanie stołu (Auto Bed Leveling – ABL)
ABL pozwala w pewnym stopniu zautomatyzować procedurę tworzenia siatki, na podstawie której, drukarka będzie kompensować nierówności stołu. Do tego zadania wykorzystywany jest czujnik taki jak BLtouch czy EZABL. Zamiast tworzyć siatkę ręcznie z wykorzystaniem kartki papieru, w tym przypadku wysokość każdego punktu, mierzona jest przez czujnik.
W tym miejscu skupimy się na sytuacji, gdy nasza drukarka posiada system ABL i jest on skonfigurowany. Jesli twoja drukarka nie ma automatycznego poziomowania stołu, można ją zmodyfikować.
Przed rozpoczęciem automatycznego poziomowania stołu, skalibruj go ręcznie, tak dokładnie jak potrafisz.
Aby rozpocząć procedurę poziomowania stołu, należy do kodu startowego w slicerze (start Gcode) dodać komendę G29, spowoduje to uruchomienie automatycznego poziomowania stołu przed każdym drukiem. Ważne, aby komenda G29 wpisana była po komendzie G28 (Autohome), gdyż ta resetuje stworzoną wcześniej siatkę.
Jesli nie chcemy, aby drukarka przeprowadzała automatycznie poziomowanie przed każdym drukiem, możemy stoworzyć siatkę wcześniej uruchamiając ABL przez interfejs drukarki Prepare -> Bed leveling -> Level bed, a następnie w start Gcode dodać komendę M420 S (po G28), która załaduje wcześniej stworzona siatkę naszego stołu.
Z offset
To parametr, pozwalający zmienić odległość dyszy od stołu.
Wartość ujemna „-” przybliży dyszę do stołu, natomiast wartość dodatnia „+” oddali ją.
• W przypadku, gdy stół poziomujemy ręcznie lub ręcznie z wykorzystaniem siatki. Wysokość dyszy nad stołem ustawiamy na grubość kartki papieru, która wynosi ok. 0.1mm (w zależności od rodzaju papieru), jednak ta odległość może nie być idealna, aby uzyskać perfekcyjną pierwszą warstwę.
W tym przypadku, najlepiej rozpocząć druk, a następnie obserwując pierwszą warstwę, wyregulować Z offset przez Babystep Z (opcja uruchamia się m.in. poprzez 3-krotne szybkie naciśnięcie gałki sterującej) w interfejsie drukarki. Gdy już znajdziemy idealna wartość, warto ją zapamiętać, a po skończonym wydruku wpisać na stałe jako Z offset w profil w slicerze lub w interfejscie drukarki np. z zakładce Bed leveling.
• Przy ABL nasz sensor tworzy siatkę stołu, jednak to my musimy zadbać aby odległość dyszy od stołu była właściwa. Większość czujników, mierzy poziom stołu z dyszą kilka mm nad nim. Dlatego ustawianie Z offsetu jest obowiązkowe.
Aby znaleźć właściwą wartość, możemy zastosować metodę opisaną powyżej, jednak w tym przypadku Z offset będzie na poziomie kilku mm, dlatego lepszą metodą będzie podłączenie drukarki do komputera przez kabel USB i użycie terminala Gcode.
Zaczynamy od zrobienia Autohome (w tym momencie warto przesunąć głowice na środek stołu np. za pomocą zakładki Move axis w interfejsie drukarki), następnie w terminalu wpisujemy komendę M211 S0, która wyłącza krańcówki, dzięki czemu możemy przesunąć stół (oś Z) na wartości ujemne. Teraz wchodzimy w zakładkę Move axis wybieramy oś Z i zakres 0.1mm, a nastepnie kręcąc gałką w lewo zbliżamy dyszę do stołu, na odległośc ok. 0.1mm (np. kartka papieru). Wartość Z pokazana na wyświetlaczu, to nasz Z offset. Możemy ustawić go w interfejsie drukarki ( Probe Z offset lub Z offset) zapisując poprzez wybranie opcji Store lub wpisując komendę M851 Z-x.xx (-x.xx nasza wartość) oraz M500 w celu zapisania zmian. Na koniec, możemy użyć komendy M211 S1, aby włączyć krańcówki (powinny włączyć się automatycznie po resecie drukarki). Jeśli pierwsza warstwa nadal nie będzie idealna, możemy dokonać korekty wykorzystując babystep Z, a następnie skorygować Z offset o tą wartość.
Mechaniczne czujniki ABL typu BLtouch nie wymagają korekty Z offset nawet przy zmianie grubości szkła lub podkładki do druku, natomiast czujniki wykrywające metal np. czujnik indukcyjny wymaga zmiany Z offsetu zawsze, gdzy zmienia się grubość stołu.
Jesli twoja pierwsza warstwa jest już idealna pora na kolejny krok -> Wydruk kontrolny
